Dag 43 - 13 Februari- dag privé chauffeur naar Sidemen

13 Februari 

Vandaag gaan we knallen.  
9.15 uur Jagra onze prive- chauffeur van Blue-bird komt. Alle bagage gaat achterin. We gaan vandaag naar Sidemen via Ubud.
Om half twaalf bij Aloha Swing. Je kan een mooie jurk huren (€15,-in verschillende kleuren.) Op diverse schommels plaatsnemen. Je wordt natuurlijk goed gezekerd, want je zweeft boven de jungle en rijstvelden.  En belevenis/ervaring. Prachtig.  Ik blijf nieuwsgierig naar nieuwe ervaringen, wil bezig blijven,  uitproberen. Kijken wat het met mij doet. Blijven ontdekken, ook mezelf,  mijn grenzen ontdekken. Heb denk ik bijna alles gedaan. Hoogten, diepten. Parachute gesprongen (alleen) dus GEEN tandemsprong. Paragliding, Ultra-licht vliegen. In een cessna (1-motorig vliegtuig) vliegen. Helikopter gevlogen. Veel vliegreizen, met meedere binnenlandse vluchten. 300 duiken tot 30 meter diepte. Duiken is  denk het mooiste wat ik ooit gedaan heb. Sporten: dansen, badminton, wandelen,  racefietsen. Johan blijft liever met beide op de grond, na de Swing gaan we lunchen bij "Tis" We nemen een Indonesische rijsttafel, verrukkelijk met prachtig uitzicht op de rijstvelden van "Tegallalang" daarna ga ik op de "Sky-bike"die 150 meter verder is, volgens google maps.  We komen niet via de officiële ingang blijkt later.  Scheelt ons intree. Haha. Ik koop een kaartje voor de skybike en de medewerker vraagt om mijn toegangsbewijs, die heb ik niet. Hij heeft me met een verbaasde uitdrukking het kaartje en zegt/vraagt verder niets. Ik ga op de bike, en dan gaan we weer naar onze uitgang. Wel een pad met hindernissen. Maar ik had geen zin om de berg op te lopen. De chauffeur wilde we even niet inschakelen, dat is gelukt. Er was dat ik een zipline, maar een hele korte, dat vind ik niet spannend genoeg. Bungyjumpen vind ik in niet spannend genoeg. Wat ik niet kan is bergbeklimmen (niet genoeg kracht voor) helaas,  dat lijkt me gaaf. Had bijna niet voldoende kracht om aan de overkant met die skybike te komen. Aan het einde liep die stalen kabeldraad iets omhoog en ik viel stil een paar meter voor het einde. Prut!!! Wat nu? Gelukkig hielpen de medewerkers bij het naar binnen halen d.m.v aan de stalen kabel te gaan trekken. Gelukkig....pftt. Dacht even...Oeps? Hele gave ervaring,  echt leuk. Hoe verzinnen ze zo'n attractie. Ik app onze chauffeur en geef hem onze nieuwe ophaallocatie door. Voor jij er is,  passeren 2 taxichauffeurs "No thanks, we have private driver!" De laatste chauffeur blijft eigenwijs staan tot onze chauffeur verschijnt, dan moet hij wel weg. Humor. We vervolgen onze weg naar de "Tegenungang waterval" het is inmiddels al 17.30 uur, wat blijft de tijd, normaal gaat de tijd al snel,  maar in de vakantie lijkt het tenslotte zo snel te zijn,  een dag is zo voorbij. Volgens "Copilot" sluit het om 6 uur gelukkig is hij open tot 18.30 na heel veel trappen af,  komen er bij de waterval. Maken de nodige foto's,  Johan wordt er gek van. Fotograferen is ook een hoby van mij,  en heb mijn nieuwe Canon "brigde" camera mee. (een brug tussen twee uiteenlopende camera’s. Het combineert de draagbaarheid van een compactcamera met de geavanceerde opties van een spiegelreflexcamera) houdt van "powershot" maar ook van instellingen kunnen doen,  scheelt veel bewerking op de laptop. Dus ik ben me aan het uitleven. Morgen heb je me-time schat. Vanuit de waterval zien we de "glazen bridge" die wil ik ook ervaren.  Intree € 15,- Johan hoeft niet. Prima. Ik krijg sloffen aan om de glazen brug te beschermen, en dan ga ik. Dit vind zelf ik nog "eng" krijg het gevoel de reling vast te houden. Ik laat iemand anders foto's maken. Bron "Copilot" Copilot
De Bali Glass Bridge, ook wel bekend als Bali Jembatan Kaca, is een opmerkelijke attractie in Bali. Deze glazen brug overspant de Petanu-rivier en verbindt twee gebieden: Banjar Tegenungan in het dorp Kemenuh (Sukawati) en Banjar Belangsinga in het dorp Saba (Blahbatuh) 123. De brug heeft een lengte van 199 meter en bevindt zich op een hoogte van 66 meter boven de rivier. Vanaf de glazen brug kunnen toeristen genieten van het groene landschap eromheen en het uitzicht op de nabijgelegen Tegenungan-waterval.

De brug is een gewaagde ervaring, want je loopt over een glazen platform boven een diepe kloof. De exploitanten verzekeren echter dat de brug voldoet aan alle veiligheidsnormen en dat iedereen, van baby’s tot grootouders, welkom is om de brug te bezoeken, zolang ze maar dapper genoeg zijn om dit te doen! We appen weer onze chauffeur want we zijn zo op de bonnefooi er maar toe gelopen. Hebben de locatie door een hij is er weer. We hebben een goede en fijne,  onderhoude,sociale chauffeur. Top. We vragen de chauffeur of hij een lekker en lokaal dinerplek voor ons weet,  dat gaat lukken. Na diverse restaurants die gesloten zijn,  komen er in een drukke gedeelte,  daar worden we afgezet bij "Ting-ting" en daar eten we verrukkelijk. Ik heb satéstokjes en gebakken banaan na. We genieten van het schouwspel van gekko's die over de vloer lopen, en een kikker die rond springtv over de vloer, want er zitten allemaal grote vliegen op de vloer. Dus die hebben hun maaltje zo bij elkaar. Na het diner het is nu 7 uur, gaan we naar onze eindbestemming in Sidemen. We zijn daar nog nooit geweest en het schijnt een oase van rust te zijn. Ik geniet nu al..... weet komen om 20.45 uur aan. Onze chauffeur wel geen fooi accepteren. Hij wil niets.....Bij de receptie verteld de dame,  dat er werkzaamheden zijn aan het restaurant, ze zijn bezig een bieuw dak te plaatsen. Ik wordt "GEK" NEE niet weer!!! 2X in Grandmas van 11-6 gezaag, geschuur, getimmer. In Amed, wegwerkzaamheden, gedril, getuter ongeduldige weggebruikers, op 50 meter afstand van onze kamer. We kies  voor Sidemen voor onze rust,  anders had ik net zo goed in Kuta, Sanur of Ubud kunnen gaan zitten. We kunnen niet in het restaurant ontbijten dat wordt bij onze kamer geserveerd. Lunch en diner is ook niet aanwezig. Dat stond niet in de "folder." Ik ben moe, maar houd me in. Morgen gaan we deze omgeving beleven, ik hoop in rust,  maar ik betwijfel het nu. We krijgen een kamer toegewezen met alleen een fan. Ik vraag nog onnozel waar zit de airco? Dus is er niet. NEE!! Geen rust, en geen airco. Dat kan er ook nog bij.  Begin me wel een verwende toerist te voelen,  maar ik kom hier voor mijn rust..... hoe we dat oplossen zien we morgen. Welterusten. Een prive-chauffeur van Blue-bird voor 12 uur kost normaal 1,7 miljoen = € 102,-  bedankt Bluebird. Wij hadden vandaag gratis ter compensatie van het ongeluk.