Dag 33 - 31 Januari 2016

Dag 33 - 31 Januari 2016

7 uur wakker. Ik voel me iets beter dan gisteren. Om half 8 wordt er op de deur geklopt, ontbijt, jippie, het blijkt een dril-cake (plakje drilpudding in plakjes gesneden en een klein "kroketje" koud en zónder smaak. We eten het braaf op, want je moet iets eten, zeker nu we met de boot naar Sorong gaan. Onze taxichauffeur is keurig op tijd, en laat ons nog vol trots zijn stadje Waisai zitten, hij rijd over het terrein van het ziekenhuis, en "Pantai WTC" laat ons cottage's zien, zo lief, ook is hij erg behulpzaam met de koffers op de boot brengen, we zitten heerlijk voorin, beenruimte zat.  De boot gaat 14.00 uur varen. Hij doet er 1,5 uur over. In Sorong aangekomen, worden we naar gele busjes gedirigeerd, en ingedeeld door een goed Engels sprekende man. Weer hebben gekozen voor "The Guardian" maar nog niet geboekt, internet werkt niet, helaas. Maar dit hotel is vol, weer hebben nog 1 optie, "The Waigo hotel", die heeft nog wel plaats voor 35 euro per nacht, het moet maar. Om half 6 gaan met de gele bus (5000) naar een boekingskantoor voor een vliegticket, en ja we kunnen morgen mee met "Garuda" naar  Manado. € 84,- p.p. Ook ga ik daar eens informeren naar mijn beltegoed en data verbruik. Vandaag leer ik welke code ik moet intoetsen om mijn verbruik te zien, SUPER! Ik heb mijn nummer niet bij me, dus hij laat me zien hoe ik mijn nummer kan opvragen op de telefoon, maar ik ga wel een contact maken in mijn foon met dit Indonesische nummer dat lijkt me praktischer. Zo ook weer geregeld. We eten bij de moslim, eindelijk met smaak, en lekkere kroepoek, en gekoelde softdrink. Johan heeft hoofdpijn en gaat slapen, ik ga douchen, gelijk eindelijk een normale douche na 2 weken met een emmertje overgieten, en eindelijk heet/warm water. Eindelijk een w.c. die je normaal kan doortrekken. Niet met bakjes water doorspelen. Wat kan je genieten van deze eenvoudige luxe. Eindelijk weer in de bewoonde wereld. Weer hebben 2 fantastische weken gehad, maar het eist wel tol van je lijf, wow. Je voelt wat eten met je doet. Mijn broek zit merkbaar losser, voor mij niet zo erg, maar Johan valt ook af, terwijl hij juist wel iets extra's kan gebruiken, maar ja in Nederland maar weer goed eten dan. Het is zoals het is.